Nowe Życie · Kościół Zielonoświątkowy w Łodzi · 90-244 Łódź · ul. Jaracza 95/97

Studium Słowa: Dekalog

Wraz z Nowym Rokiem rozpoczęliśmy nowy cykl nauczania realizowany podczas środowych spotkań. Cykl poświęcony jest dziesięciu przykazaniom, a słowem na ten temat usługuje br. Dariusz Pomorski, wieloletni pastor zboru w Pabianicach (obecnie od kilku miesięcy wspiera duszpastersko zbór w Łodzi), teolog i duchowny naszego Kościoła. W środy, oczywiście, jak zwykle spędzamy czas na modlitwie i uwielbieniu Pana, dzielimy się też świadectwami Jego działania na codzień. Serdecznie zapraszamy – bądźcie z nami w środy!

Wykłady wprowadzające do tematu „Dekalog” odbywały się w naszym Kościele „Nowe Życie” w Łodzi przez trzy środowe wieczory: od 9 do 23 stycznia 2019. Dowiedzieliśmy się na nich o celu nadania Dekalogu przez Boga, o zadaniach i funkcjach, jakie spełniają Boże przykazania w naszym życiu. Dzięki nim poznajemy charakter Boga i rozpoznajemy własną grzeszność. Wiemy już także, które z przepisów Tory (Zakonu) straciły swe prorockie i kultyczne znaczenie w związku z przyjściem Chrystusa. Wszystkie przykazania Boże zawarte w Piśmie Świętym (a naliczono ich aż 613), streszczają się w 10 przykazaniach Dekalogu, ten z kolei – w 2 przykazaniach: miłości Boga i bliźniego. Pierwszym i najważniejszym przykazaniem, jakie można znaleźć w Biblii jest to, które za Starym Testamentem zacytował Jezus: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego SERCA swego i z całej DUSZY swojej, i z całej MYŚLI swojej, i z całej SIŁY swojej” (Mat.22,37 i Mk 12,30). Drugim zaś – według Jezusa jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach (ideach) opiera się całe nadane przez Boga Prawo oraz nauczanie proroków (Mat. 22,40). Większego nad te przykazania – nie ma (Mk 12,31). Chrystus natomiast jest ich wypełnieniem i końcem (lub szczytem) Prawa, nadaje cel i sens ludzkiemu życiu: Kto za Nim idzie, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota” (J.8,12).


Dzięki przykazaniom poznajemy charakter Boga i rozpoznajemy własną grzeszność

Dowiedzieliśmy się na spotkaniach środowych, iż wolę Boga co do sposobu życia i zachowania się człowieka można poznać nie tylko czytając w Biblii konkretne formuły przykazań i ustaw Pańskich, ale także rozmaite przypowieści, opisy zdarzeń i sytuacji, z których powinniśmy uczyć się i wyciągać dla siebie wnioski. Dla św. Pawła jasne było, że „CAŁE PISMO przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości…” (2Tm 3,16). 

Podchodząc do przykazań Dekalogu jako prawa moralnego, trzeba pamiętać o ich zasadzie powszechności, co oznacza, że nawet jeśli w oryginale hebrajskim przykazania sformułowane zostały gramatycznie w formie męskoosobowej, jak na przykład: „Nie będziesz mordował! Nie będziesz cudzołożył! Nie będziesz kradł!” – to nie oznacza to wcale, iż zakazy te nie dotyczą kobiet. W sercu i umyśle kobiety w odniesieniu do siebie samej przykazania te oczywiście muszą brzmieć: „Nie będziesz mordowała!, Nie będziesz cudzołożyła! Nie będziesz kradła!” 
Podobnie też, gdy rozszerzając z literalnego na duchowe rozumienie jednego z przykazań, Jezus powiedział: „Każdy kto patrzy na niewiastę i pożąda jej, już popełnił z nią cudzołóstwo w sercu swoim” – wcale nie oznacza, że kiedy kobieta, która w podobny sposób patrzyłaby na mężczyznę – nie dopuszcza się cudzołóstwa. To przykazanie skierowane jest także do kobiet.

Omówiliśmy wiele innych aspektów dotyczących Zakonu i przykazań, jak np. „zakon Chrystusowy” oraz „duchowy zakon wolności” a także wyjaśniono nam na czym polegało tzw. „przekleństwo” Zakonu czy też niemożność osiągnięcia przez człowieka zbawienia choćby nawet skrupulatne spełniał uczynki Prawa. 

Upewniliśmy się, w oparciu o Pismo, że wszystkie przykazania i ustawy Pańskie są dobre, święte i sprawiedliwe. Wyjaśniono nam także, dlaczego kierując się „doskonałym zakonem wolności” chrześcijanin nie powinien bezgranicznie ufać swemu sumieniu lecz pozwolić Duchowi Świętemu na korygowanie własnego postępowania w oparciu o naukę Słowa Bożego objawionego w Biblii.

Zostaliśmy także pouczeni o tym, iż jako naśladowcy Chrystusa nie możemy zatrzymać się na poziomie wypełniania przykazań Zakonu, ale nasza sprawiedliwość powinna być obfitsza niż uczonych w Piśmie i faryzeuszy. Nie tylko z potrzeby serca wypełniajmy to, czego oczekuje od nas Prawo, lecz idąc za przykładem Pana, motywowani miłością i wpatrzeni w Niego – wykonujmy to czego nawet Zakon od nas nie wymaga – bądźmy gotowi oddać za bliźnich swoje życie. Miłujmy tych, którzy nas nienawidzą – jak nauczał Jezus w Kazaniu na Górze i bądźmy miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec nasz niebieski.

Zadaniem wszystkich trzech wykładów przeprowadzonych w ramach Wstępu do Dekalogu – było przygotować kontekst, tło i fundament do szerszych rozważań Dekalogu, jakie przeprowadzimy w naszym Kościele. Rozważania te będą wcześniej zapowiadane na nabożeństwach niedzielnych i przedstawiane w formie wykładów w wybrane środy.